Do tradycyjnych potraw wigilijnych, pojawiających się na wszystkich chyba stołach, należą przyrządzone na wiele sposobów ryby. Najczęściej są to śledzie i karpie. Mało kto wie jednak, jak bardzo interesujące są rybie łuski. Od centrum łuski, zwanego też jądrem, koncentrycznie rozchodzą się zgrubienia – skleryty. Zimą są one bardziej zagęszczone, latem mniej. Pierścień zimowy oraz pierścień letni tworzą pierścień roczny i podobnie jak ze słojów poznajemy wiek drzewa, tak z łuski możemy odczytać wiek ryby.

Na wigilijnym stole nie może również zabraknąć grzybów. Choć ich wartość energetyczna jest niewielka, są cenione za swój smak i aromat. Zjadaną przez nas częścią grzyba jest owocnik. Większość jadalnych grzybów należy do typu podstawczaków (Basidiomycotina). Owocnik utworzony jest ze zbitych strzępek, a na spodniej stronie kapelusza występuje warstwa rodzajna (hymenium), w której znajdują się zarodniki. Warstwa ta może mieć strukturę blaszkowatą (na przykład u pieczarki) albo rurkowatą, podobną nieco do gąbki.

Po daniach głównych, na zakończenie uroczystej wieczerzy, przychodzi czas na słodycze. Głównym składnikiem wielu wigilijnych deserów są nasiona maku lekarskiego. Z grzybami mak ma tyle wspólnego, że z niego również uzyskuje się wiele substancji leczniczych, takich jak papaweryna, morfina czy heroina. Nasiona maku zawierają dużo oleju znajdującego zastosowanie w przemyśle spożywczym i farbiarstwie.

Do kawy jadamy też pierniczki z orzechami włoskimi. Orzech ten, mimo że nazywany włoskim, wywodzi się z Azji. Jest chętnie sadzony w ogrodach nie tylko ze względu na smaczne nasiona. Z niedojrzałych orzechów wytwarza się nalewkę, z nasion produkowany jest olej, liście zaś znajdują zastosowanie jako źródło substancji farmakologicznie czynnych. Drewna używa się w stolarce, a wywar z zielonych okryw nasiennych znakomicie nadaje się do farbowania tkanin.

Z owoców cytrusowych, oprócz cytryn najczęściej jadamy pomarańcze chińskie. Rośliny te pochodzą z południowych zboczy Himalajów, skąd ich uprawa rozprzestrzeniła się na cały region śródziemnomorski oraz inne obszary zapewniające odpowiednie warunki klimatyczne. Owoc pomarańczy botanicy nazywają jagodą, tak samo jak owoce dyni, ogórka czy pomidora. Skórka pomarańczy, po usmażeniu w cukrze stanowiąca smakowity dodatek do ciast, składa się z pomarańczowego egzokarpu i białego mezokarpu. W egzokarpie znajdują się struktury nadające dojrzałym owocom apetyczną barwę oraz zbiorniki olejków eterycznych. Nie znamy jeszcze dokładnie ich roli. Prawdopodobne jest, że olejki przywabiają zwierzęta przydatne roślinie i odstraszają roślinożerców, a także chronią przed patogenami.

Do jagód należą także winogrona. Winorośl właściwa jest jedną z najstarszych roślin uprawnych ? towarzyszy człowiekowi już od 5 tys. lat. Z jej owoców otrzymujemy nie tylko szlachetny napój ? wino. Suszone owoce znane są nam wszystkim jako rodzynki. Nie wszystkie z ponad stu powszechnie uprawianych odmian nadają się jednak do produkcji rodzynek.